ساعت فلش

به من از روزهاي كوتاه ، شباي سرد زمستون
زوزه ی سگ هاي ويلون ، شب خلوت خيابون
زير سقفاي شكسته ، رگ تند باد و بارون
گنجه هاي پر ز هيچی ، حسرت يه لقمه ی نون
بگو بگو با هميم ، ولي از دوريت نگو
منو نترسون
منو نترسون
به من از سرفه ی برگا ، سينه ی زخمي پاييز
ترس گنجشكاي عاشق ، از مترسك هاي جاليز
سر موندن و نرفتن ، بوته با گلاش گلاويز
پٍُر پَرهاي شكسته ست ، قفساي زرد پاييز
بگو بگو با هميم ، ولي از دوريت نگو
منو نترسون
منو نترسون
به من از دستاي تب دار ، لباي تناسه بسته
روی ريگ داغ دويدن ، با پای زخمی و خسته
ديدن مردي كه زير سايه ی خودش نشسته
با همه آوارگي هاش ، دل به موندن تو بسته
بگو بگو با هميم ، ولي از دوريت نگو
منو نترسون
منو نترسون
كسي كه مي پندارد
تمام ميوه ها زماني مي رسند
كه توت فرنگي از انگور هيچ نمي داند

بدجور هوس کرده دلم "ناز" برقصی!
در خلوت بی پنجره ام "باز" برقصی

من "مولوی"ی چشم غزلپوش توباشم
تو در غزلم با دف و آواز برقصی

هر چند که ناکوک تر از سوز دلم نیست!
اما کمی ای کاش به این ساز برقصی

وقتی که دلم لک زده در ترس قناری
ای کاش پر از جرات پرواز برقصی

تا چشم تو در خاطر هر شهر بماند،
در حافظه ی حافظ شیراز برقصی

چون سهم من از عشق،فقط خانه به دوشیست
غم نیست اگر-خانه برانداز-برقصی

در فصل پر از زایش غم،این چه ویاریست؟!
بد جور هوس کرده دلم ناز برقصی

مست بگو راست بگو تا شب یلداست بگو

تا نفسی هست بگو هر چی دلت خواست بگو

خسته و بی تاب شدم محو شدم خواب شدم

خسته از این پنجره ها منتظرت قاب شدم
گریه بر این حال کشید اشک در این فال کشید

بر تن بی دست خدا نقش دو تا بال کشید

خوار شدم پست شدم با همه یک دست شدم

تشنه ی بی آب شدی نیست از این هست شدم

مست بگو راست بگو تا شب یلداست بگو

تا نفسم هست بگو هر چی دلت خواست بگو

خسته و بی تاب شدم محو شدم خواب شدم

خسته از این پنجره ها منتظرت قاب شدم

با تواَم عشق قسم خورده ی پنهاني ِمن

با تواَم بی خبر از حال و پريشاني ِ من

با تواَم لعنتيِ خالی از احساس بفهم !

بی قرارت شده ام شاعره ی خاص بفهم !

لعنتی خسته ام از دوری و بی تاب شدنت

بس است خاطره های " آب و آتش" گفتنت

لعنتی خسته ام به حال بدم ، زخم نزن...!

بی تو محکوم به حبس ابدم ، زخم نزن...!

باورم كن كه به آغوش تو معتاد منم ...

پادشاهی كه به جنگ آمد و افتاد منم ...

قافيه باختم و شعر سرودم يعنی

به هر آن كس كه تو را ديد ، حسودم يعنی ...

نفسم بندِ تو ودل تو درد مرا می خواند

بعدِ تو حسرت دنیا به دلم می ماند

پی یک اشتباه ناجورم ! باغ ممنوع سیب میخواهم !

تا بفهمند نازنین منی ، قد زلفت رقیب میخواهم !

مادرم گفت : دل نبند و برو ، هر کجا روی نازنینی هست

آه مادر ! دلم ز دستم رفت ، ختم امن یجیب میخواهم


پدرم گفت : بچه جان بس کن ! حرف های عجیب میشنوم !

آه آری پدر ، عجیب ، عجیب ، خاطرش را عجیب میخواهم !!

باز فر میخورند دور سرم ، این قوافی : حبیب ، عجیب ، غریب ....

آه مادر ، پدر ، مریض شدم ، به گمانم طبیب میخواهم !

بعد از این عاشقانه خواهم گفت ، بعد از این قهوه خانه خواهم رفت !

باغ ممنوع سیب پیشکشم !دود نعنا دو سیب میخواهم !!

‏عزیزم‬ !!
.
مهم نیس که ‫‏قشنگ‬ نیستی!!
.
.
قشنگ اینه که دیگه ‫‏مهم‬ نیستی!! :|

ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﮑﻦ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ
ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻓﻌﻼ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺑﺎﻭﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺁﺗﺶ ﻧﺸﺎﻧﺪﯼ ﺑﺮ ﺩﻟﻢ
ﺯﺧﻢ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﻡ !
ﺑﺸﮑﻦ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻥ ﺍﻣﺎ ﺑﻤﺎﻥ ﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ !
ﻫـﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻏﺰﻝ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺍﻡ
ﺗﺎ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﻗﺎﻑ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟
ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺣﻢ ﮐﻦ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﻡ

کاش زندگی از آخر به اول بود..
پیر بدنیا می آمدیم..
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..
سپس کودکی معصوم می شدیم ودر،
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم...!!!
آنها که موهای صاف دارند
فر می‌زنند
و آنها كه موی فر دارند
موی‌شان را صاف می‌كنند

عده‌ای آرزو دارند خارج بروند
و آنها كه خارج هستند برای وطن دلشان لك زده و ترانه‌ها می‌سُرايند

مجردها می‌خواهند ازدواج کنند
متأهل‌ها می‌خواهند مجرد باشند...

عده‌ای با قرص و دارو از بارداری جلوگيری می‌كنند
و عده‌ای ديگر با قرص و دارو میخواهند باردار شوند...

لاغرها آرزو ﺩﺍﺭﻧﺪ چاق بشوند
و چاق‌ها همواره حسرت لاغری را می‌كشند

شاغلان از شغلشان می‌نالند
بیکارها دنبال همان شغلند

فقرا حسرت ثروتمندان را می‌خورند
ثروتمندان دغدغه‌ی نداشتن صفا و خون‌گرمیِ فقرا دارند...

افراد مشهور از چشم مردم قایم می‌شوند مردم عادی می‌خواهند مشهور شده و دیده شوند

سیاه‌پوستان دوست دارند سفیدپوست شوند و سفیدپوستان خود را برنزه می‌کنند...

دل شکسته را بند هم که بزنی ، بی فایده است ؛ هر کاری بکنی باز هم

غم و غصه از ترک هایش چکه می کند.

گوش هایم را می گیرم! چشم هایم را می بندم! و زبانم را گاز می گیرم! ولی حریف افکارم نمی شوم!

تنفس شروع زندگیست , عشق قسمتی از زندگیست ..
اما دوست خوب : قلب زندگیست

گاهی دلگرمی یک دوست معجزه می کند

خستگی را زندگی کرده ام ،
میخواهم کمی هم زندگی را خسته کنم ..!!
گاهی دلم ،از هرچه آدمیست میگیرد.!
گاهی دلم دوکلمه حرف مهربانانه میخواهد..
نه به شکل دوستت دارم، و یا نه به شکل بی تو
می میرم ….
ساده باشد ، مثل دلتنگ نباش ، فردا روز دیگریست ..
فردا روز دیگریست .....
ﺑﻌﻀﯽ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ! ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ
ﮐﺴﯽ، نباید ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺯﺧﻤﺶ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﺪ ...
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﯿﻦ ﺧﻮﺩﺕ، ﺩﻟﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺖ ...
ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ...ﻋﻤـقش ﺭﺍ ...ﺣﺠـــﻤــﺶ ﺭﺍ ...
ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ..

دنیا جایی که برادرت چشم داره به زنت
دنیا جایی که نمیگیره کسی دستتو
مادر قصه نمیگه چون پای جم تی وی نشسته
دنیا پرِ نامردی و خیانت و کینه
دنیا جایی که عشق و رفاقت ساخت چینِ
هرکی یه قصه ای داره زیر گنبد کبود
دنیا مردونگی داشت اسمش دخترونه نبود
قصه هاجلو چشممنونه ولی بستیم چشمارو
همه اینارو میبینیم ولی میزنیم به پامون

میخواهم دوستت نداشته باشم
اما
نمی توانم....
و این تنها جاییست
که
خواستن
توانستن
نیست...

از سکوتم می نويسم تا بدانی خسته ام !!

بی هوايت کنج پستوهای غم يخ بسته ام !!

بی تو بی تابی در اين برزخ به جانم خميه زد !!

من هنوز اين بغض را از رفتنت نشکسته ام !!

با خيالت روزها را بی صدا سر می کنم !!

بی تو دارم بی کسی را تازه باور می کنم !!

از کلامم هرکسی شيدايی ام را خوانده است !!

ياد چشمانت مرا از هرنگاهی رانده است !!

ساعتم از تيک و تاکش،با نبودت ايستاد !!

برگ تقويم در آن روزی که رفتی مانده است !!

کاش بودی تا بهارم غرق بی رنگی نبود!!

کاش در تقدير ما دوری و دل تنگی نبود !!

بی تو جانم را به لب می آورد آشفتگی !!

سرنوشتم کاش قلبش اين چنين سنگی نبود !!

مرد که گریه میکنه
کوه که غصه میخوره

یعنی هنوزم عاشقه

یعنی دلش خیلی پُره

آدم که زخم قلبو با

نمک دوا نمیکنه

عشقشو توی خلوتش

شما صدا نمیکنه

وقتی تو غمگینی

خیلی غم انگیزم

همدرد پاییزم ، همراه این برگا ، اشکامو میریزم

شبیهته هرکی که زیر باروونه

شدم یه دیوونه ، که از تو میخونه، دلم زمستونه

بگو به هردوتای ما یه فرصته دیگه برای زندگی میدی

بگو که حال و روز این صدای خسته ی گرفتمو تو فهمیدی

تورو خدا نگو دلت یه عالمه از اینکه عاشقه پشیمونه

بگو که زخم رو دلم کنار تو همیشه تا ابد نمیمونه

وقتی تو غمگینی

خیلی غم انگیزم

همدرد پاییزم ، همراه این برگا ، اشکامو میریزم

شبیهته هرکی که زیر باروونه

شدم یه دیوونه ، که از تو میخونه، دلم زمستونه

کابـــــــوس یــــعنی:

خوابـــــی که “تــــــــو”در آن نباشــــی!

بــــﮧ بعضیام بـــاس گفتــــc تو آسمونــا [دنبالتـــc]میگشتیم زیر [غریـــبـــﮧ] ها پیداتــــc کردیم

مخاطب خاص همیشه به این معنی نیست که بهترین مخاطبته گاهی به این معنیـه کـه:

میتونه خیلی خاص حالتو بگیره ؛ میتونه خیلی خاص تنهات بزاره ؛

میتونه خیلی خاص دوست داشتنش به تـظاهر باشــه؛

میتونه خیلی خاص بهت خیانت کنه :

میتونه خیلی خاص بهت دروغ بگه هر چند انتظار نداری :

میتونه خیلی خیلی خـــاص بفروشتت :

مخاطب خاص ، میتونه به خاص ترین شیوه ،

"تو" رو که خاصـش کردی ، متلاشی کــُـنه و خورد کنه ..